Nasrettin Hoca ve Akıllı Tilki
Bu Nasrettin Hoca masalı, zekanın, dostluğun ve hayatta en beklenmedik cevapların değerini anlatıyor. Hoca ve tilkinin hikayesi, sabırla her durumu değerlendirmeyi ve eğlenceli bir şekilde düşünmeyi öğretiyor.
Bir zamanlar, Nasrettin Hoca, köyünde herkesin sevgilisi olmuş, her akıllı cevabı ve komik hikayesiyle tanınırmış. Hoca, aynı zamanda çok da meraklıymış. Bir gün, köyün yakınındaki ormanın derinliklerinde çok akıllı bir tilkinin yaşadığı söylenmişti. Hoca, bu tilkiyi görmek ve ondan ders almak için ormana gitmeye karar vermiş.
Köyden ayrıldıktan sonra, ormanda ilerlemeye başlamış. Havanın güneşli olduğu o gün, yaprakların arasından gelen kuş cıvıltıları ve rüzgarın sesi, Hoca’yı iyice rahatlatmış. Uzun bir yürüyüşten sonra, sonunda tilkinin yaşadığı yeri bulmuş. Tilki, ormanın derinliklerinde eski bir ağaç evde yaşıyormuş.
Hoca, ağacın altına kadar ilerleyip tilkiye seslenmiş: “Ey akıllı tilki, seni çok duyduk! Herkes senin ne kadar akıllı olduğunu anlatıyor. Seninle tanışmak istiyorum!”
Tilki, yavaşça kafasını çıkarıp, Hoca’ya bakmış. “Ah, Nasrettin Hoca! Senin de ne kadar ünlü olduğunu duydum. Gel, seni misafir edeyim,” demiş.
Hoca, tilkinin teklifini kabul etmiş ve birlikte ağaç evine girmişler. Tilki, Hoca’ya çok lezzetli yemekler hazırlamış ve sohbet etmeye başlamışlar. Tilki, “Hoca, sana akıl oyunları öğreteyim,” demiş. “Eğer bu oyunları geçebilirsen, benim kadar akıllı olduğunu kanıtlamış olursun.”
Hoca, heyecanla kabul etmiş. Tilki hemen bir soru sormuş: “Bir köyde 10 kuzu var, hepsi de beyaz. Bir kuzu kaybolmuş. Şimdi kaç kuzu kaldı?”
Hoca bir an düşünmüş, sonra gülümseyerek cevap vermiş: “Hala 10 kuzu var, çünkü kaybolan kuzu da beyaz ve bizim için hala orada.”
Tilki şaşkın bir şekilde gözlerini büyük açmış. “Vay be! Gerçekten de akıllısın,” demiş. “Ama senin en iyi bildiğin oyun bu değil, Hoca! Şimdi sana en zoru soracağım!”
Hoca merakla, “Buyur sor,” demiş.
Tilki bir süre sessiz kalmış, sonra Hoca’ya bakarak, “Bir elma ağacının altında 5 elma var. Bir adam 2 elma alıyor. Hangi elma ağacında daha fazla elma kalır?” demiş.
Nasrettin Hoca, biraz düşünmüş ve sonra gülerek cevap vermiş: “Bence iki elma da orada kalır, çünkü bu sadece bir soru, aslında kimse elma almadı!”
Tilki bir kahkaha atarak, “İşte! Senin gibi zeki birini görmek çok güzel,” demiş.
Hoca gülerek, “Hayat da biraz böyle değil mi?” demiş. “Zekanın ve aklın sınırları yoktur. Ama her şeyin cevabı, bazen basit ve beklenmedik yerlerde saklıdır!”
O günden sonra, Nasrettin Hoca ve tilki, ormanda birçok akıl oyunları oynamışlar. Her ikisi de birbirinden bir şeyler öğrenmiş, ve köylerine dönerken, sadece zeka değil, arkadaşlıklarının da en önemli hazine olduğunu anlamışlardı.
