Kayıp Harf Masalı
Küçük kurbağa Sulu, ormanda eski bir taş tablet bulur. Bu tablet, ormanın kayıp şarkısını yazıyormuş! Ama şarkıyı tamamlamak için eksik harfleri bulması gerekiyor. Sulu, ormanı yeniden şenlendirebilecek mi? Bu masalda dostluk ve macera dolu bir yolculuk sizi bekliyor!
Bir zamanlar, çiçek kokularıyla dolu bir ormanda Sulu adında neşeli bir kurbağa yaşarmış. Sulu, gölde zıplayıp şarkılar söyler, herkesi güldürürmüş. Bir sabah, dere kenarında eski bir taş tablet bulmuş. Tablet, oymalı harflerle parlıyormuş, ama bazı harfler eksikti. Sulu, tablete dokununca hafif bir melodi duymuş, ama yarım kalmış. “Bu ormanın kayıp şarkısı!” demiş, sevinçle.
Sulu, ormanın bilge serçesi Cıvıl’a danışmış. Cıvıl, “Tablet, ormanın şarkısını saklar, ama üç dostun kalbiyle tamamlanır,” demiş. Sulu, tableti sırtına alıp nilüfer tarlasına zıplamış. Orada, tavşan Zıpzıp’la tanışmış. “Şarkının ilk harfi, nilüferlerin gölgesinde,” demiş Zıpzıp. Sulu, nilüferlerin arasında parlayan bir mavi taş bulmuş. Taşı tablete yerleştirince, bir harf belirmiş, melodi daha net olmuş, ama hâlâ eksikmiş.
Sulu, ikinci harf için çiçek tarlasına gitmiş. Orada, kelebek Işıltı uçuşuyormuş. “İkinci harf, papatyaların gölgesinde,” demiş Işıltı. Sulu, papatyaların arasında altın bir yaprak bulmuş. Yaprağı tablete ekleyince, başka bir harf belirmiş, melodi daha neşeli olmuş, ama son bir harf lazımmış. Işıltı, “Son harf, rüzgârlı tepelerde,” demiş.
Sulu, tepelere zıplamış ve tilki Kurnaz’la karşılaşmış. Kurnaz, “Son harf, mağaranın derinliklerinde,” demiş. Sulu, mağarada parlayan bir kristal bulmuş, ama bir karga tableti kapmaya çalışmış! Sulu, Zıpzıp ve Işıltı’yı çağırmış. Üçü, kargayı korkutup kristali tablete takmış. Tablet, birden parlamış ve tüm harfler tamamlanmış! Şarkı, ormanı kuş cıvıltıları ve neşeyle doldurmuş.
Tablet, Sulu’ya fısıldamış: “Şarkı, dostlukla canlanır.” Sulu, tableti ormana hediye etmiş, herkes şarkıyı duysun diye. Orman sakinleri, şarkıyla dans etmiş, gülmüş. Sulu, arkadaşlarıyla kahkahalar atmış, orman şenlenmiş. Çocuklar, Sulu’nun hikayesini dinlerken dostluğun her şarkıyı güzelleştirdiğini öğrenmiş. Tablet, Sulu’nun neşesiyle hep parlamış, orman hiç sessiz kalmamış.
