Dostluğun Gücü: Minik Serçe ve Koca Fil
Bu hayvan masalı, küçük bir serçe ile büyük bir filin dostluklarını ve birbirlerine olan desteklerini anlatıyor. Masal, çocuklara arkadaşlıkta boyutun ya da gücün önemli olmadığını, asıl önemli olanın güven ve yardımlaşma olduğunu öğretiyor.

Bir zamanlar, büyük bir ormanın derinliklerinde, birbirinden çok farklı hayvanlar yaşarmış. Bu ormanda minik bir serçe ve kocaman bir fil de varmış. Minik serçe, cıvıl cıvıl enerjisiyle ormanın her köşesini dolaşır, herkesle arkadaş olmak istermiş. Ancak koca fil, sessiz ve ağırbaşlıymış. Çoğu hayvan onun büyüklüğünden çekinir, yanına pek yaklaşmazmış.
Bir gün, serçe cesaretini toplayarak koca filin yanına gitmiş. “Merhaba, koca dostum! Seninle arkadaş olabilir miyiz?” diye cıvıldamış. Fil önce şaşırmış, çünkü küçük bir kuşun onun gibi devasa bir hayvanla arkadaş olmak isteyeceğini hiç düşünmemiş. Ama serçenin samimiyeti ve cesareti ona çok hoş gelmiş.
“Tabii ki, minik dostum!” demiş koca fil. “Ama senin gibi küçük bir kuş, benim gibi büyük bir hayvandan nasıl fayda görür ki?” diye eklemiş. Serçe ise gülümseyerek, “Arkadaşlıkta boyun, gücün önemi yoktur. Önemli olan birbirine yardım edebilmek ve güvenmektir,” demiş.
O andan itibaren serçe ve fil çok iyi arkadaş olmuşlar. Serçe, filin sırtına konar, birlikte ormanın her yerini dolaşırlarmış. Serçe, filin göremediği yerlerde ona rehberlik eder, fil de serçeyi tehlikelerden korurmuş. Günler böyle dostlukla geçerken, bir gün ormana büyük bir fırtına gelmiş. Ağaçlar devrilmiş, yollar kapanmış. Serçe, fırtınanın etkisiyle yuvasından uzaklara savrulmuş. Çok korkmuş, çünkü yolunu bulamıyormuş.
Fil, arkadaşının kaybolduğunu fark edince onu bulmak için hemen yola koyulmuş. Ormanın her köşesini dolaşmış, fırtınanın etkilediği yerlere bakmış. Sonunda, devrilen ağaçların arasında serçeyi bulmuş. Serçe çok üzgünmüş, ama filin onu bulmasıyla rahatlamış. Fil, uzun hortumuyla ağaçları kaldırıp serçeyi güvenli bir yere götürmüş.
O günden sonra, serçe ve filin dostluğu daha da güçlenmiş. Onlar birbirlerine yardım ederek, ormanın en iyi dostları olarak anılmaya başlamışlar. Küçük ya da büyük olmanın arkadaşlıkta önemi yokmuş; önemli olan birbirine güvenmek ve zor zamanlarda destek olmaktı.