Nasreddin Hoca ve Gölge Hırsızı
Nasreddin Hoca, hayatın içindeki küçük olaylardan büyük dersler çıkarmasıyla ünlüdür. Bu hikayede de gölgeyi kaybeden bir tüccara hem eğlenceli hem de bilgece bir ders veriyor. Gölgeler, bazen hayatımızdaki görünmeyen değerleri simgeler; kaybettiğimizi sandıklarımız aslında her zaman yanımızdadır.

Bir gün Nasreddin Hoca, köy meydanında uzun uzun yürürken aklına ilginç bir soru takıldı. “Gölgeyi çalmak mümkün müdür acaba?” diye düşünmeye başladı. Bu düşünce onu bir hayli meşgul etti. Yine de gülümseyerek kendi kendine cevap verdi: “Yok canım, gölgeyi nasıl çalsınlar?”
Günlerden bir gün, komşu köyden bir tüccar Hoca’nın kapısını çaldı. “Hocam,” dedi tüccar, “bir garip olay yaşadım. Pazar yerinde güneşin altındaydım, gölgemi bıraktım, ama döndüğümde gölgem kaybolmuştu! Ne yapacağımı şaşırdım, siz akıl verin bana.”
Hoca, gözlerini kısarak tüccarı süzdü. İçinden bir kahkaha atmak gelse de sabırlı davrandı. Tüccarı dikkatle dinledikten sonra: “Gölge hırsızları köyümüze kadar gelmişse iş ciddidir!” dedi, yüzünde ciddi bir ifadeyle. “Bu işi çözmek için kolları sıvamalıyız. Ama önce kayıp gölgeyi nerede bulabileceğimizi düşünmeliyim.”
Hoca, tüccarın gölgesinin kaybolduğu pazar yerine gitmeyi önerdi. İkisi birlikte pazar yerine vardılar ve Nasreddin Hoca hemen yere çömelip gözlerini kapattı. “Gölgeyi bulmak için düşünmem gerek,” dedi. Tüccar merakla onu izlerken Hoca birden gözlerini açıp, “Bulduuum!” diye bağırdı.
Tüccar heyecanla: “Nerede hocam? Gölgeyi nasıl buldunuz?” dedi.
Hoca gülerek yerden kalktı ve tüccarın arkasını gösterdi: “Gölgen işte burada, ama güneş batmak üzere. Demek ki senin gölgen gündüz başka bir yere gitmiş, ama geceleri geri dönüyor!”
Tüccar şaşkınlıkla bakarken Hoca, gölgeyle ilgili bir ders verdi: “Gölgeni hiçbir zaman bırakmazsın, nereye gidersen git, o seninledir. Ama bu olay da gösteriyor ki, bazen kaybolduğunu düşündüğün şeyler aslında hep yanındadır. Sen sadece fark etmemişsindir.”
Tüccar, Nasreddin Hoca’nın bilgece sözlerini anladı ve teşekkür ederek köyüne geri döndü. Hoca ise köy meydanında dolaşmaya devam etti, hem etrafa gülümseyerek hem de kendi gölgesine bakarak.