Adisebaba ve Kayıp Renkler Diyarı
Bu masalda, Adisebaba ve cesur çocuklar Zeynep ile Ali, kaybolan renkleri geri getirmek için büyülü bir maceraya çıkıyor. Masal, hayatın renklerinin ve doğanın ne kadar değerli olduğunu anlatan eğitici ve eğlenceli bir hikaye sunuyor. Renklerin kıymetini anlamak için bazen küçük bir hatırlatmaya ihtiyacımız olabilir!
Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarların birinde Adisebaba adında bilge bir masal anlatıcısı yaşarmış. Her gün köy halkına birbirinden güzel masallar anlatır, çocukların yüzlerini güldürürmüş. Ancak bir sabah, köydeki çocuklar renklerin kaybolduğunu fark etmiş. Gökyüzü gri, çiçekler solmuş, hatta elbiseler bile renksiz kalmış. Her şey sanki siyah-beyaz bir tabloya dönüşmüş.
Köy halkı, renklerin nerede olduğunu bulmak için Adisebaba’ya koşmuş. Adisebaba, sakince gülümseyerek: “Bu bir sihir işi olmalı,” demiş. “Renkleri geri getirmek için bir maceraya çıkmalıyız.”
Adisebaba, köyün en cesur çocukları olan Zeynep ve Ali’yi yanına almış ve hep birlikte Renkler Diyarı’na doğru yola koyulmuşlar. Ormanın derinliklerinden geçerek, büyülü şelalelerin yanından dolaşmışlar. Bir süre sonra, büyük bir gökkuşağı kapısına ulaşmışlar. Kapıdan geçtiklerinde karşılarında Kayıp Renkler Kraliçesi’ni bulmuşlar.
Kraliçe, Adisebaba’ya dönüp: “Renklerimi geri almak istiyorum çünkü insanlar renklerin değerini unuttular. Her şeyin siyah-beyaz olmasının nasıl hissettirdiğini onlara göstermek istedim,” demiş.
Adisebaba, Kraliçe’ye yaklaşarak bilgece konuşmuş: “Renkler, hayatımıza neşe ve güzellik katar. İnsanlar renklerin kıymetini anladılar, ancak onları geri vermek senin elinde. Eğer renkleri geri verirsen, köydeki herkes renkleri korumaya söz verecek.”
Kraliçe biraz düşündükten sonra gülümsemiş ve sihirli asasıyla büyük bir daire çizmiş. Birdenbire köy tekrar canlanmış; gökyüzü mavi, çiçekler kırmızı, yeşil, mor olmuş. Zeynep ve Ali neşe içinde dans ederken, Adisebaba da huzurla köyüne dönmüş.
O günden sonra, köy halkı renklerin ne kadar değerli olduğunu unutmamış ve doğaya her zaman iyi davranmış. Adisebaba ise masallarını anlatmaya, çocukların hayallerini renklendirmeye devam etmiş.
