SAVAŞÇI AYICIK

SAVAŞÇI AYICIK

Bir zamanlar adı Savaşçı Ayıcık olan bir oyuncak ayı varmış. Bu ayı oyuncak olmasına karşın geceleri bir savaşçıya dönüşürmüş. Bu oyuncağın sahibi ise Alperen adında bir çocukmuş. Gündüz oyuncak ayısı ile oynar, gece olunca onu da yanına alıp yatarmış. Alperen uyuyunca Savaşçı Ayıcık yavaşça onun yanından kalkar, gece Alperen’e saldırmak isteyen kötü adamlarla savaşırmış. Yine bir gece Alperen uyuyunca sessizce yanından kalkmış ve dolabın yanındaki zırhını giymiş. Kılıcını da kuşanıp gelecek düşmanı dolabın altında beklemeye başlamış. Sonra odaya Alperen’in başka bir oyuncağı olan Goril girmiş. Alperen gündüz bu gorille oynarken parmağını gorilin kolunun altına sıkıştırmış. Ve duyduğu acıdan ötürü ağlamış. Savaşçı Ayıcık bunu görünce çok sinirlenmiş ancak Alperen onun canlı bir oyuncak olduğunu anlamasın diye susmak zorunda kalmış. Savaşçı Ayıcık olduğu yerden sinsice çıkmış. Gorilin arkasından yaklaşmış ve bağırarak kılıcını ona doğru sallamış. Goril hızlı bir hamle ile kılıçtan kurtulmayı başarmış. Ancak çok sinirlenmiş. Ellerini göğsüne vurup bağırmış ve koşarak Savaşçı Ayıcık’a saldırmak istemiş.

Savaşçı Ayıcık, Goril ile dövüşmeye başlamış. Bir o altta kalıyor bir Goril altta kalıyormuş. Ardından Goril yerde yatan Ayıcık’ın üzerine atlamış. Ayıcık hemen yana yuvarlanıp bu ölümcül darbeden son anda kurtulmuş.

Ayıcık artık çok sinirlenmiş ve kılıcını kınından çekmiş. O da Goril’e doğru koşunca Goril kılıçla yaralanacağını anlayıp hemen olduğu yere çökmüş. Ve ” tamam tamam! Lütfen artık şu kılıcı sallama!” diye bağırmış. Savaşçı Ayıcık’ın kılıcı ustaca kullanması ve onun savaşacak bir aletinin olmaması, en sonunda Goril’i pes ettirmiş.

“Yaptığım şey için özür dilerim. Ancak sende bana böylesine saldırmasaydın durduk yere!” demiş Goril.

” Gündüzleyin Alperen’in canını yaktın sende! Ve o acıdan ağladı! Bunu yanına bırakır mıyım sandın? Bu odada ne Alperen’in canının yanmasına izin verebilirim ne de diğer oyuncakların!” diye karşılık vermiş Savaşçı Ayıcık.

“Ben Alperen’e zarar vermedim ki! O benimle oynarken elini yanlışlıkla sıkıştırdı, o kadar! Yoksa ben de kimseye zarar vermek istemem!”

” Ne yani bilerek yapmadın mı?” diye sormuş Savaşçı Ayıcık.

” Elbette ki hayır! Sen yanlış görmüşsün anlaşılan.”

Bunun üzerine Savaşçı Ayıcık büyük bir pişmanlık duymuş. Demek ki Goril’i kılıcını sallerken dinlemeseymiş çok kötü şeyler olabilirmiş. Az daha masum birine zarar vereceğini anlamış. Hemen Goril’den özür dilemiş:

” Özür dilerim Goril kardeş. Ben baktığımda Alperen’in elindeydin ve sonra Alperen seni hızlıca yere atıp ağlamaya başladı. Bende zannettim ki sen ona bir şey yaptın.”

” Hayır tabii ki. Sen yanlış görmüşsün. Hatta o beni yere attığında ve ağladığında ben de çok üzüldüm. Hatamı telafi etmek için yanına gidip dolaptaki şekerlerden birini onun yanına koyacaktım. Ve sonra bende yanına yatıp uyuyacaktım. Böylece sabah olunca şekeri benim getirdiğimi görüp sevinecekti ve barışacaktık. Ancak tam yanına varmıştım ki sen bana saldırmaya başladın. Bende kendimi savunmak zorunda kaldım. Bende özür dilerim.”

Böylece Goril ile Savaşçı Ayıcık barışmışlar. Dövüştükleri sırada bir kenarıya fırlayıp paketi zarar gören şekeri de onarmışlar. Yepyeni bir paket yapmışlar.

Sabahın ilk ışıkları ortaya çıkarken hızlıca Alperen’in yanına geri yatmışlar. Alperen uyanınca yanında gorilini ve ayıcığını yanlarında şekerle birlikte görünce çok sevinmiş. İkisini de sevinçle kucaklamış ve goriline de teşekkür etmiş. Çünkü onunla barışmak için bu şekeri getirdiğini anlamış. Ardından koşarak annesine bu durumu anlatmaya gitmiş. Goril ve Savaşçı Ayıcık birbirlerine bakıp gülümsemişler. Ve artık herşeyin tatlıya bağlanması ile onlar da derin bir nefes almışlar…

Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti. Sizde Hayvan Masalları kategorisinde masal yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.