Küçük Ahmet’in İyilik Yolculuğu
Bu masalda, küçük Ahmet iyiliğin gücünü keşfeder. Bir gün, büyükannesinden iyilik yapmanın ve yardım etmenin ne kadar önemli olduğunu öğrenir. Ahmet, Allah'ın sevgisini kazanmanın en güzel yolunun başkalarına yardım etmek olduğunu anlar ve her gün iyilik yapmaya başlar.
Bir zamanlar, küçük bir köyde Ahmet adında sevimli bir çocuk yaşarmış. Ahmet, çok meraklı ve sevgi dolu bir çocukmuş. Bir gün, büyükannesi ona, “Ahmet, iyilik yapmak ve başkalarına yardım etmek, Allah’ın en sevdiği şeydir,” demiş. Ahmet, büyükannesinin bu sözleri üzerine düşünmüş ve ertesi gün ne yapabileceğini planlamış.
Sabah erkenden uyanan Ahmet, köyde yardıma ihtiyacı olanları aramaya çıkmış. İlk olarak, yaşlı komşuları Hasan Amca’nın evine gitmiş. Hasan Amca’nın bahçesinde yapacak çok işi olduğunu fark eden Ahmet, “Hasan Amca, size yardım edebilir miyim?” diye sormuş. Hasan Amca, Ahmet’in bu teklifine çok sevinmiş ve birlikte bahçeyi düzenlemişler. İş bittiğinde, Hasan Amca ona teşekkür etmiş ve “Allah, iyiliğini kabul etsin, evladım,” demiş. Ahmet, içindeki mutluluğu hissederek yoluna devam etmiş.
Ahmet, köyde yürümeye devam ederken, yol kenarında bir kuş yuvası görmüş. Yuva rüzgarla yerinden çıkmış ve kuşlar yardıma muhtaç bir haldeymiş. Ahmet, hemen yuva yapraklarını ve dalları toplayarak kuşlar için yeni bir yuva yapmış. Yuvayı tamamladığında kuşlar sevinçle cıvıldamaya başlamış. Ahmet, kuşların mutluluğunu görünce, Allah’ın yarattığı her canlıya iyilik yapmanın ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anlamış.
O akşam, eve döndüğünde büyükannesi ona sormuş, “Bugün ne yaptın Ahmet?” Ahmet, yaptığı iyilikleri bir bir anlatmış. Büyükannesi, onun iyilik dolu yüreğine gülümseyerek bakmış ve “Ahmet, unutma, Allah yaptığın her iyiliği görür ve seni sever,” demiş.
Ahmet, o günden sonra her gün bir iyilik yapmaya karar vermiş. Her yardıma ihtiyacı olanı bulmuş, elinden geleni yapmış. Komşularına, hayvanlara, hatta doğaya bile yardım etmiş. Her gece dua ederken, Allah’tan daha fazla iyilik yapacak güç istemiş. Ahmet’in kalbi iyilikle dolmuş ve her yaptığı yardım onu daha mutlu bir çocuk yapmış.
Ahmet, büyüdükçe iyiliğin ve yardımlaşmanın ne kadar önemli olduğunu öğrenmiş. Allah’ın rızasını kazanmanın en güzel yolunun, başkalarına yardım etmek olduğunu bilmiş ve hayatı boyunca bu yolda yürümeye devam etmiş.
