Altın Saçlı Kız ve Üç Ayı

Altın Saçlı Kız ve Üç Ayı

Bir zamanlar, ormanın derinliklerinde bir evde, birbirinden tatlı üç ayı yaşarmış. Büyük ayı, Küçük ayı ve Bebek ayı. Bu üç ayı, ormanın huzur içinde yaşayan en sevimli yaratıklardı. Bir gün, ormanda dolaşırken, evlerine yabancı bir misafir gelmişti. Bu misafir, sarı saçlarıyla ve güzel elbiseleriyle göz kamaştıran Altın Saçlı Kız’dan başkası değildi.

Altın Saçlı Kız, ormanda dolaşırken yorulmuştu ve üç ayının evini gördüğünde içeri girmeye karar verdi. Kapıyı çaldı, ama kimse cevap vermedi. Meraklılıkla kapıyı açtığında içeri girdi ve evin içinde dolaşmaya başladı. Büyük ayının sandalyesine oturdu, küçük ayının yemeğinden yedi, sonra da bebek ayının yatağında uyumaya başladı.

O sırada, üç ayı da eve döndüler. Büyük ayı, “Kim yemeğimi yemiş, sandalyemi kullanmış ve üzerimde uyumuş?” diye sordu. Küçük ayı, “Kim benim sandalyemi kullandı ve yemeğimi yedi?” diye sordu. Bebek ayı ise, “Kim benim yatağımda uyumuş?” diye sordu.

Üç ayı, evlerine giren gizemli misafiri buldular. Ama Altın Saçlı Kız o kadar derin uyuyordu ki, onları fark etmedi bile. Ancak Altın Saçlı Kız, Bebek ayının yumuşak yatağında rüya gördüğü sırada yavaşça uyanmaya başladı.

Altın Saçlı Kız, üç ayının kendisini bulduğunu görünce korku içinde kaçmaya başladı. Ormanda koşarken, ayılar ona zarar vermek istemediklerini anladılar. Onun kaçmasına izin verdiler ve bir daha geri gelmemesini tembihlediler.

Altın Saçlı Kız, üç ayının evinden kaçarken, onlara bir daha asla yabancıların evlerine girmeyeceğine dair söz verdi. Bu olaydan sonra, Altın Saçlı Kız ormanda kayboldu ve hiçbir zaman geri dönmedi.

Birkaç gün geçtikten sonra, ormanın derinliklerinde bir gün üç ayı, olağan dışı bir şey fark etti. Uzun süredir ormanda yaşayan üç ayı, ormanda tuhaf bir hareketlenme olduğunu hissetti. Kuşlar fısıldıyor, rüzgarlar farklı esiyordu. Ve tam o sırada, ormanda bir gürültü duydular.

Merakla gürültünün kaynağına doğru yöneldiler ve biraz ilerlediklerinde, ormanda kaybolmuş bir kız gördüler. Bu kız, bir kağıt parçası ve bir kalemle çevresine bakıyor, endişe içinde etrafa bakınıyordu.

Büyük ayı, merakla yaklaşıp sordu: “Merhaba, yardıma mı ihtiyacın var?”

Kız, şaşkın bir şekilde üç ayıya baktı ve sevinçle cevap verdi: “Evet, lütfen! Ben Altın Saçlı Kız’ım ve ormanda kayboldum. Eve nasıl döneceğimi bilmiyorum.”

Üç ayı, kızın yardımına koştu. Ona evlerini gösterdiler ve güvenli bir şekilde eve dönmesine yardımcı oldular. Altın Saçlı Kız, üç ayının yardımıyla güvenle evine ulaştı.

Altın Saçlı Kız, üç ayının dostluğunu kazandığı için çok mutluydu. O günden sonra, sık sık üç ayının evine gelir ve birlikte güzel zaman geçirirlerdi. Altın Saçlı Kız artık yabancılarla ilgili korkularını yenmişti ve üç ayı ona bir aile gibi davranıyordu.

Ve böylece, Altın Saçlı Kız’ın macerası sadece ormanın derinliklerinde kaybolmakla kalmamış, aynı zamanda gerçek dostluğun ve yardımseverliğin değerini de öğrenmişti.

Ve bu şekilde, Altın Saçlı Kız’ın macerası son buldu. Üç ayı da huzurla yaşamlarına devam ettiler, aralarına hiçbir yabancıyı kabul etmediler. Masalın sonu… ama belki de başka bir gün, başka bir macera başlar.

Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti. Sizde Klasik Çocuk Masalları kategorisinde masal yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.