Altın Tüy ve Cesur Çiftçi
Bu masal, Grimm Kardeşler tarzında yazılmış olup, cesaret, cömertlik ve dürüstlüğün önemini anlatıyor. Altın Tüy ve Cesur Çiftçi masalı, çocuklara iyi niyetle yapılan işlerin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor. Masalist.com’da bu masal, klasik masal dünyasına uygun bir macera sunuyor.
Bir zamanlar, ormanın kenarında küçük bir çiftçi ailesi yaşarmış. Bu çiftçiler, kendi küçük tarlalarını ekip biçer ve mütevazı bir hayat sürerlermiş. Ancak bir gün, çiftçi adamın en büyük arzusu gerçekleşmiş; tarlasının ortasında altın rengi tüyü olan muhteşem bir kuş görmüş. Bu kuş, normal bir kuştan farklıymış. Her gün gökyüzüne yükselip parlak ışıklar saçar, görenlerin gözlerini kamaştırırmış.
Çiftçi, kuşun mucizevi olduğunu anlamış ve ona dokunmak için kuşun yanına gitmiş. Kuş, çiftçinin dürüstlüğünü ve cesaretini hissedince ona şöyle demiş: “Eğer beni yakalayabilirsen, sana büyük bir sır vereceğim. Ama dikkatli ol, çünkü altın tüyüm seni tehlikeli bir yolculuğa çıkarabilir.”
Çiftçi adam, kuşun söylediklerini dinlemiş ve onu yakalamaya çalışmış. Kuş birden gökyüzüne doğru uçmuş, çiftçi de peşinden koşmuş. Günlerce, gecelerce ormanın derinliklerine doğru ilerlemişler. Orman gittikçe karanlık ve tehlikeli hale gelmiş, ama çiftçi pes etmemiş.
En sonunda kuş, büyük bir ağacın tepesinde durmuş ve çiftçiye altın tüyünü bırakmış. Kuş, “Bu tüy sana dileklerini gerçekleştirme gücü verecek, ancak yalnızca iyilik ve cömertlik için kullanırsan,” demiş.
Çiftçi, tüyü dikkatlice almış ve kuşun sözlerini unutmayarak eve dönmüş. Tarlasında zor geçen bir hasat döneminin ardından, altın tüyü eline alıp ailesi için yiyecek dilemiş. O anda tarlasında mucizevi bir şekilde en güzel meyve ve sebzeler bitmeye başlamış. Fakat çiftçi, tüyün gücünü sadece ailesi için değil, köydeki diğer insanlara yardım etmek için de kullanmaya karar vermiş.
Günler geçtikçe, çiftçinin cömertliğiyle köy halkı da bolluk içinde yaşamaya başlamış. Ancak köydeki açgözlü bir tüccar, çiftçinin altın tüyünün sırrını öğrenmiş. Tüccar, tüyü çalmayı ve kendi zenginliği için kullanmayı planlamış.
Bir gece, tüccar gizlice çiftçinin evine girmiş ve altın tüyü çalmış. Ama ne kadar dilek dilerse dilesin, tüy ona hiçbir şey getirmemiş. Çünkü tüy, yalnızca iyilikle kullanıldığında güçlüyken, açgözlülükle kullanıldığında sihrini kaybediyormuş.
Tüccar, tüyü geri vermek zorunda kalmış ve çiftçi tekrar halkına yardımlar etmeye devam etmiş. Kuş ise bir daha geri dönmemiş ama çiftçi, kuşun cömertliğinin ve dürüstlüğünün her zaman yanında olduğunu bilerek yaşamış.
