Bulut’un Fidanları Masalı

Bulut o sabah uyanıp her zamanki gibi anneannesinin evine gitmek için yola çıktı. Anneannesinin evi yemyeşil ormanın tam dibindeydi. Ormanda binbir çeşit bitki, rengârenk kelebekler ve yemyeşil ağaçlar vardı. Vaktinin çoğunu anneannesiyle bahçede geçirir, oradaki ağaçların gölgesinde dinlenirdi. Ormandan gelen kuş seslerini dinler, ara sıra da anneannesi ile ormana giderek en güzel meyveleri toplardı.

Bulut, eve yaklaştıkça burnuna keskin bir yanık kokusu geldi. Önce ne olduğunu anlayamadı. Sanki ocakta
yemek unutulmuştu da onun kokusu gelmişti. Biraz daha yaklaşınca dumanların yükseldiğini gördü.

Bulut anneannesinin evinden geldiğini sandı dumanların. Ama yaklaştıkça alevlerin ormandan yükseldiğini fark etti. Koşarak anneannesinin evine gitti. Tüm komşular ve anneannesi toplanmış, hep birlikte ormanda çıkan yangını söndürmeye çalışıyordu.

Bulut çok korkmuştu ve endişeli gözlerle olan biteni anlamaya çalışıyordu. Anneannesinin evine bir daha gidemeyeceğini, ara sıra dolaştığı o güzelim ormanda bir daha dolaşamayacağını düşündü. Bu düşünceler Bulut’u daha da kaygılandırmıştı. Neyse ki komşular yangını görür görmez itfaiyeye haber vermişti. İtfaiye
araçları hızlı bir şekilde geldi. İtfaiyeciler, hortumlarla araçlarda bulunan suyu hemen püskürttüler yanan ağaçlara.

Ama ormanın bir tarafında yangın sönerken diğer tarafları yanmaya devam ediyordu. O esnada ormandaki yangından kaçan kuşlar göründü gökyüzünde. Bazı ağaçlar da yangına dayanamayıp yere devrildi. Bulut iyice endişelenmişti. Gelen ilk yardım ekipleri Bulut’u, anneannesini ve dumandan etkilenenleri yangın yerinden uzaklaştırdılar. Onları yakındaki ilk yardım aracına götürerek kontrol ettiler. Bulut, anneannesine sımsıkı sarılarak olanı biteni uzaktan izliyordu, onun yanında güvendeydi.

İtfaiyeciler tüm güçleri ile yangını söndürmeye çalışırken, ormanın üstünde büyük bir gölge belirdi. Bu gölge yangın söndürme uçağının gölgesiydi. Uçak kocaman bir kuşa benziyordu ve midesi de su ile
doluydu. Tam yangının olduğu yere gelince tüm suyunu boşalttı. Ama tek seferde sönmeyecek kadar büyüktü yangın. Uçak birkaç sefer daha su boşaltınca nihayet yangın kontrol altına alınmıştı.

Yangın sonrası önlem amacıyla itfaiye ekipleri birkaç gün daha su püskürtmeye devam etti. Ormanda kalan yaralı hayvanlar kurtarıldı ve tedavi edildi. Çok az yanmış ağaçlar koruma altına alındı.

Yemyeşil ormanda yine de birçok ağaç yanmıştı ve o kuş sesleri artık yoktu. Bulut’un bu duruma çok üzüldüğünü gören anneannesi ona “Merak etme hep birlikte yeniden ağaçlar dikeceğiz, bak ormancılar da yeni fidanlar getirdiler.“ dedi. Anneannesi dedesinin sakladığı tohumlardan da Bulut’a bahsetti. O tohumları da ekip fidana dönüştürebileceklerini söyledi. Bunları duyan Bulut’un içini bir umut kaplamıştı. Bir yandan yangına çok üzülmüş diğer yandan anneannesinin söylediklerine ve gördüğü yeni fidanlara da çok sevinmişti.

Bir süre sonra ormancılar, Bulut, anneannesi ve diğer komşular hep birlikte yanan yerlere yeni fidanlar diktiler. Bulut, anneannesi ile birlikte bu ağaçları sürekli suladı. Ormancılarla da arkadaş olmuştu Bulut.
Onlarla birlikte ağaçlar bir an önce büyüsün diye çabaladı. Bulut’la birlikte fidanlar da büyümeye başladı. Ağaçlar büyüdükçe orman eski neşesine yeniden kavuştu. Yangında kaçan kuşlar geri geldiler, rengârenk kelebekler de uçuyordu ormanda. Yıllar geçtikçe yangının izleri tek tek silindi. Orman yeniden yeşermişti.

Bulut da kocaman olmuştu. Her fırsatta anneannesinin ormandaki o güzel evine giderek ailesiyle birlikte piknik yaptı. Ağaçların eskisi gibi yemyeşil, ormanın tekrar cıvıl cıvıl olduğunu gördükçe çok mutlu oldu.