Eğitici Masallar
Akıllıca Bir Ders Veren Eğitici Masallar | Masallar, çocukların hayal gücünü beslerken, önemli değerleri öğretmenin harika bir yoludur. Bu eğitici masallar koleksiyonu, çocukların karakter gelişimine katkıda bulunurken aynı zamanda eğlenceli ve keyifli anlar yaşamalarını sağlar. Güçlü öyküleri ve etkileyici mesajlarıyla, çocuklarınızın değerli yaşam derslerini öğrenirken eğlenmelerini sağlamak için ideal bir seçimdir. Haydi, çocuklarınızın hayal dünyasını keşfetmelerine ve öğrenmeye başlamalarına yardımcı olacak bu eşsiz masalları keşfedin. Eğitici Masallar kategorisi ile çocuklarınızın gelişimine destek olun.
-
Rüyaları Boyayan Çocuk
Mira, küçücük bir köyde yaşayan hayalperest bir kızdı. En büyük tutkusu resim yapmaktı. Ama onun fırçası sihirliydi — çünkü sadece rüyalarında çalışırdı. Uyuduğu her gece gökyüzünü pembe, bulutları turuncu, yıldızları mor renge boyardı. Sabah olduğunda ise çizdiği rüyalar, sabah güneşinin ışığında kaybolurdu. Bir sabah Mira uyandığında odası bomboştu. Duvarlarında hiç renk yoktu, rüyalarının izi bile kalmamıştı.“Renklerimi kim aldı?” diye fısıldadı.Rüzgâr…
Devamını Oku » -
Unutkan Yıldızın Dileği
Gökyüzü geceleri pırıl pırıl olurdu ama bir yıldız vardı ki, hep biraz soluk parlıyordu. Adı Nilo’ydu. Ne zaman Ay Dede sayım yapacak olsa, Nilo bir bulutun arkasında kalır, parlamayı unuturdu.“Ah Nilo,” derdi Ay Dede, “yine mi unuttun ışığını?”Nilo utangaç bir şekilde, “Ama ben dilekleri dinliyordum,” diye fısıldardı. Bir gece dünyadan bir ses geldi. Küçük bir çocuk pencereden gökyüzüne bakıyordu.“Sevgili yıldız,”…
Devamını Oku » -
Ormanın Kalbindeki Söz
Sabah güneşi, ormanın içindeki ağaçların arasından altın gibi süzülüyordu.Kuşlar cıvıldıyor, tavşanlar zıplayarak selamlaşıyor, su kenarında su aygırları bile gülümsüyordu.Orman o kadar huzurluydu ki herkes “Burası dünyanın kalbi,” derdi.Ve bu kalbin bir sırrı vardı:Her sabah, tüm hayvanlar “Ormanın Kalbindeki Söz” adlı yemini ederdi. Yemin şöyleydi: “Ormanın sesini dinle, dostuna zarar verme, doğayı koru ve verdiğin sözü asla unutma.” Küçük sincap Lino,…
Devamını Oku » -
Kaybolan Renkler Diyarı
Bir zamanlar uzak diyarlarda, insanların ve hayvanların birlikte yaşadığı bir ülke vardı: Renkler Diyarı.Gökyüzü sabahları pembe, akşamları mor olurdu.Ağaçların yaprakları sadece yeşil değil, bazen turuncu, bazen maviye çalardı.Herkesin dünyası rengarenkti — ta ki bir gün gri bir sabah uyanana kadar. Gökyüzü gri, deniz gri, hatta çocukların yanakları bile solmuştu.Renkler kaybolmuştu!Kimse ne olduğunu anlamadı. Küçük Mira, pencereden dışarı baktı.“Anne, çiçeklerin rengi…
Devamını Oku » -
Düş Kütüphanesi
Kasabanın en sessiz köşesinde, kimsenin artık uğramadığı bir bina duruyordu: Eski Kütüphane.Bir zamanlar çocukların kahkahalarıyla dolu olan bu yer, şimdi yalnızca rüzgârın çevirdiği sayfalarla konuşuyordu.Bir sabah Defne, okuldan dönerken yağmur bastırdı. En yakın sığınacak yer o kütüphaneydi. Kapı gıcırdayarak açıldı. İçerisi toz kokuyordu ama aynı zamanda huzur vericiydi.Defne etrafa baktı; raflar boylu boyunca uzanıyor, kitaplar sanki onu izliyordu.Bir anda bir…
Devamını Oku » -
Gökyüzündeki Yastık
Gece sessizdi. Pencereden içeri dolan ay ışığı, duvardaki oyuncak ayının yüzünü aydınlatıyordu. Küçük Rüya, yatağında dönüp duruyordu. Yastığı kabarıktı, battaniyesi sıcaktı ama gözleri kapanmıyordu.“Uyku beni neden bulmuyor?” diye fısıldadı. Tam o sırada bir ses duydu. “Belki yanlış yastığı kullanıyorsundur.”Rüya şaşkınlıkla etrafa baktı. Ses pencereden gelmişti. Dışarı baktığında yumuşacık bir bulut, pencerenin önünde süzülüyordu.“Ben Bulut-9’um,” dedi gülerek. “Uykusunu kaybeden çocukları gökyüzüne…
Devamını Oku » -
Minik Robot ve Çiçek
Bir zamanlar makinelerin gökyüzüne kadar uzandığı, bulutların bile pas koktuğu bir şehir vardı. Burada insanlar nadiren görünür, işleri robotlara bırakmışlardı. Her şey düzenli, her şey sessizdi.Ama bu sessizlikte kimse fark etmedi ki; hiçbir şey hissetmiyordu. Şehrin en alt kısmında, kullanılmayan bir depoda “R-9” adında minik bir bakım robotu yaşardı. Onun görevi, diğer robotların vidalarını sıkmak, pillerini şarj etmekti. Fakat R-9…
Devamını Oku » -
Paylaşan Kalpler
Bir dağın eteğinde, rüzgârın melodisini taşıdığı bir köy vardı. Bu köyde yaşayan her insanın kalbinin içinde minik bir ışık yanardı. Bu ışık, ne kadar paylaşılırsa o kadar parlıyordu; ama kimse bunu bilmiyordu. Herkes kendi ışığını saklar, başkalarının ışığının sönmesini umursamazdı. Köyün en küçük kızı Elanur, her sabah göle bakar, suyun üzerindeki yansımalarla konuşurdu. “Keşke herkes birbirine gülse,” derdi. Ama insanlar…
Devamını Oku » -
Ayışığının Sırları
Elif, uykusunu bir türlü bulamayan bir çocuktu. Her gece yastığına başını koyduğunda, aklında sayısız düşünce dolaşırdı; okulda söylediği bir söz, ertesi gün giyeceği elbise, hatta yarın sabah kuşların öterken annesinin seslenişi…Ama o gece farklıydı. Penceresinden sızan ay ışığı, odasının duvarlarında dans ediyor, sanki Elif’i çağırıyordu. Yavaşça doğruldu. Gümüş gibi parlayan o ışık, halının ortasında bir göl gibi toplanmıştı. Elif çıplak…
Devamını Oku » -
Küçük Şef’in Sırrı
Lezzet kokularının yükseldiği bir kasaba vardı. Her evden farklı bir yemek kokusu yayılırdı ama kimse bir başkasına tattırmazdı. Çünkü herkes, “Benim yemeğim en güzeli!” derdi.O kasabada, küçük bir çocuk yaşardı: Eymen.Eymen yemek yapmayı çok severdi. Ama onun yemekleri biraz tuhaf olurdu.Bir gün çorbasına fazla tuz koyar, ertesi gün şekeri baharatla karıştırırdı.Annesi gülerdi: “Senin mutfağın her gün bir macera!” Ama Eymen…
Devamını Oku »
