Ela ile Can Ormanda Masalı

Ela ile Can Ormanda Masalı

Bir zamanlar, uzak bir köyün hemen yanı başında, büyülü ağaçlarla dolu gizemli bir orman vardı. Bu orman, türlü türlü hayvanlara, garip bitkilere ve bilinmeyen yaratıklara ev sahipliği yapardı. Köyün çocukları ormana girmekten hep korkarlardı çünkü ormanın derinliklerinde yaşayan yaşlı bir büyücü olduğu söylenirdi. Ancak cesur kardeşler Ela ve Can, bu büyülü ormanın sırlarını keşfetmeye kararlıydılar.

Bir yaz akşamı, Ela ile Can, ebeveynlerine ormana piknik yapmaya gideceklerini söylediler. Yanlarına bir sepet dolusu yiyecek, bir harita ve birer fener alarak yola koyuldular. Ormanın girişine vardıklarında, hava hafifçe kararmaya başlamıştı. Can, “Acaba gerçekten büyücü var mıdır?” diye fısıldadı. Ela cesaretli bir şekilde, “Var da ne olacak, belki bize büyü yapmayı öğretir,” diye güldü.

Kardeşler, yemyeşil ağaçların arasında ilerlerken, ormanın ne kadar güzel olduğuna hayran kaldılar. Kelebekler, kuşlar ve hatta arada bir görünen sevimli tavşanlar… Her adımda orman daha da büyüleyici hale geliyordu. Ancak ormanın derinliklerine doğru ilerledikçe, çevre değişmeye ve daha gizemli bir hava almaya başladı. Ağaçlar daha büyük, gölgeler daha koyu ve sesler daha belirsiz hale gelmişti.

Tam o sırada, bir çalının arkasından küçük bir ışık belirdi. Merakla ışığa doğru yaklaştıklarında, bir periyle karşılaştılar! Peri, Ela ve Can’a gülümseyerek, “Merhaba cesur çocuklar, ben Fisun Peri. Sizleri bekliyordum,” dedi. Kardeşler şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. Fisun Peri, onlara ormanın sırrını açıklamak üzere onları büyülü bir yere götürmeyi teklif etti. Ela ve Can, heyecanla kabul ettiler.

Perinin peşinden gittiklerinde, birden bire kendilerini muazzam güzellikte bir çiçek bahçesinin ortasında buldular. Burası, ormanın kalbiydi ve burada tüm orman yaratıkları huzur içinde yaşıyordu. Fisun Peri, bu yerin büyülü ormanın koruyucusu olan yaşlı büyücü tarafından yaratıldığını anlattı. Büyücü, doğayı ve ormanın sakinlerini korumak için böyle bir yer yapmıştı.

Ela ve Can, periyle birlikte ormanın derinliklerindeki diğer harikaları da keşfetmeye devam ettiler. Akıllarında artık büyücüye dair bir korku kalmamıştı, çünkü onların da bu büyülü dünya içinde yeri vardı. Gece boyunca periyle birlikte ormanın çeşitli gizemlerini çözdüler, eski hikayeler dinlediler ve ormanın bilinmeyen köşelerini keşfettiler.

Sabah olduğunda, Ela ve Can eve dönmeye karar verdiler. Ormandan ayrılırken, peri onlara birer kristal taş verdi. Bu taşlar, her zaman ormanın bir parçası olacaklarının ve her zaman dönebileceklerinin bir simgesiydi.

O günden sonra Ela ile Can, herkese ormanın aslında ne kadar dost canlısı ve büyüleyici olduğunu anlattılar. Ve elbette, büyülü ormanın sırlarını keşfetmek için sık sık geri döndüler.

Ela ve Can, büyülü ormanın sırlarını keşfettikçe, ormanın yalnızca güzel ve renkli bir yer olmadığını, aynı zamanda birçok bilge yaratığın yaşadığı bir bilgelik kaynağı olduğunu da anladılar. Ormanın derinliklerine doğru yaptıkları bu keşif gezisi, onlara doğa ile uyum içinde yaşamanın önemini öğretiyordu.

Bir gün, Fisun Peri onları, ormanın en eski ağaçlarından birinin yanına götürdü. Bu ağaç, köydeki her çocuğun hayalini kurduğu büyücünün eviydi. Ağacın kalın köklerinin arasında gizlenmiş, taşlardan ve dallardan yapılmış minik bir kapı vardı. Kapıyı çalan Ela ve Can, büyücüyle tanışmak için heyecanla beklerken, kapı sessizce açıldı ve içeriden dostça bir ses duyuldu.

“Merhaba genç dostlarım, ben Ormanın Koruyucusu Alaric. Sizi bekliyordum,” dedi yaşlı büyücü. Alaric, yaşlı ve bilge görünüşlü, ama gözleri neşe ve iyilikle parlıyordu. Onları içeri davet ederek, evinin sıcaklığına kattığı bir bardak ısıtılmış meyve suyu ikram etti.

Alaric ile sohbet ederken, kardeşler ormanın tarihini ve nasıl korunduğunu öğrendiler. Büyücü, zamanında ormanın kötü yaratıklar tarafından tehdit edildiğini, ancak ormanın sakinlerinin birlik ve işbirliği ile bu tehditleri nasıl savuşturduğunu anlattı. Bu hikayeler, Ela ve Can’a cesaret, dostluk ve dayanışmanın önemini öğretti.

Günler boyunca Alaric, Ela ve Can’a ormanı koruma ve doğayla uyumlu yaşama sanatını öğretti. Onlara doğanın dilini dinlemeyi, bitkilerle ve hayvanlarla nasıl iletişim kuracaklarını gösterdi. Bu bilgiler, Ela ve Can için yalnızca bir macera değil, aynı zamanda yaşamları boyunca taşıyacakları değerli dersler oldu.

Maceralarının sonunda, Ela ve Can, ormanın derinlerinde kendilerine ait özel bir yer buldular. Bu yer, onların sık sık ziyaret ettiği ve ormanın diğer sakinleriyle buluştuğu bir sığınak haline geldi. Her ziyaretlerinde, ormanın sakinleriyle olan dostlukları daha da derinleşti ve orman artık onlar için bir ev gibi oldu.

Yıllar geçtikçe, Ela ve Can büyüdüler ama ormanla olan bağları hiç kopmadı. Onlar büyüdükçe, ormanın hikayeleri de köydeki diğer çocuklara ulaştı ve orman, artık korkulacak bir yer olmaktan çıkıp, keşfedilmeyi bekleyen büyülü bir dünya haline geldi.

Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti. Sizde Uyku Masalları kategorisinde masal yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki  resme tıklayabilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde her ay tema vakfına fidan bağışında bulunuyoruz. Sizin adınıza yaptığımız bu bağışlar sayesinde çocuklarımıza daha güzel bir dünya bırakacağız.