Elif ve Dostluk Ağacı
Bu masalda, Elif ve en yakın arkadaşı Zeynep, ormanın derinliklerinde sihirli bir dostluk ağacını keşfederler. Ağaç, sadece gerçek dostları kabul eder ve onlara hayat boyu sürecek bir ders verir. Masal, arkadaşlığın ve paylaşmanın gücünü anlatıyor.
Bir zamanlar, Elif ve Zeynep adında iki çok yakın arkadaş varmış. Bu iki arkadaş, birlikte zaman geçirmeyi, oyunlar oynamayı ve doğada keşif yapmayı çok severmiş. Her hafta sonu, köylerinin yakınlarındaki ormana giderler ve orada yeni şeyler keşfetmeye çalışırlarmış. Birlikte çok güler, eğlenir ve her zaman birbirlerine destek olurlarmış.
Bir gün, ormanda dolaşırken, çok eski ve büyük bir ağaçla karşılaşmışlar. Bu ağaç, diğerlerinden farklıymış; gövdesinde büyük bir kapı varmış ve dallarında birbirine dolanmış yapraklar yer alıyormuş. Zeynep heyecanla “Bu bir dostluk ağacı olmalı!” demiş. Elif ise “Dostluk ağacı mı? Hiç duymadım. Nasıl olabilir ki?” diye merak etmiş.
Tam o anda, ağacın dallarından hafif bir ses yükselmiş: “Bu ağaç, sadece gerçek dostlara açılır ve onları ödüllendirir.” Elif ve Zeynep birbirlerine bakmış ve aynı anda “Gerçek dostuz biz!” diye bağırmışlar. El ele tutuşup ağacın kapısına doğru yaklaşmışlar. Kapı, yavaşça aralanmış ve içeri girdiklerinde karşılarında parıldayan meyveler ve çiçeklerle dolu bir bahçe bulmuşlar.
Ağacın içindeki bu büyülü bahçe, sadece dostluk ve sevgiyle dolu olanlara açılıyormuş. Bahçedeki meyveler, paylaşıldıkça büyüyor, çiçekler ise dostluk güçlendikçe açıyormuş. Elif ve Zeynep, bu bahçenin sadece gerçek dostlar için olduğunu anlamış ve birbirlerine her zaman destek olacaklarına söz vermişler.
O günden sonra, her zor durumda birbirlerine yardım eden Elif ve Zeynep, dostluğun ne kadar güçlü olduğunu öğrenmişler. Bu macera, onların arkadaşlıklarını daha da kuvvetlendirmiş ve her zaman birbirlerinin yanında olmalarını sağlamış.
