Keloğlan ile Kurt Masalı

Keloğlan ile Kurt Masalı

Bir varmış bir yokmuş. Çok kimsenin bilmediği bir kasabada, Keloğlan ismiyle tanınan akıllı ve cesur bir çocuk yaşardı. Keloğlan’ın en bilinir özelliği, kel olmasıydı. Kel olduğu için herkes tarafından da keloğlan adıyla tanınıyormuş. Bir sabah, kasabalarında bir kurt görülmüş ve kasabada yaşayan insanların tavuklarını kaçırmaya başlamış.

Kasabada yaşayan tüm insanlar bu duruma çok sinirleniyorlarmış ve bunun için çözüm aramaya başlamışlar. Keloğlan, kasabanın en akıllı çocuğu olduğundan dolayı, bu sorunu halledebilmesi için tüm akraba ve komşuları tarafından yetki verilmiş. Keloğlan, kurtu yakalamak için bir plan yapmaya başlamış ve diğer insanlarla beraber bu planı uygulamaya başlamış. Keloğlan, Kurt’un geçtiği tüm yola tuzaklar döşemiş. Fakat kurt çok akıllıymış ve tuzaklardan kurtulmaya başarmış. Bunun üzerine Keloğlan, Kurt’u kendi oyunuyla yenmek için farklı bir plan yapmış. Akıllı Kurt’u kandırmak için köyün en büyük tavuğunu kullanmış. Sonunda, Keloğlan’ın akıllığı sayesinde Kurt’u tuzağa düşürmüş ve köylüler tavuklarını geri alabilmişler. Kasaba halkı Keloğlan’ı kahraman olarak kabul etmişler ve onun için büyük bir eğlence düzenlemişler. Keloğlan, her zaman olduğu gibi iyi kalpliliğini korumuş ve tüm insanlara yardım etmenin önemini anlatmış.

Keloğlan’nın Kurt’u yakaladığı haber tüm kasabada hızla anlatılmış. Tüm insanlar büyük bir huzurla eğlencenin keyfini çıkarırken, yaşlı bir kadın Keloğlan’ın yanına doğru gelmiş ve ona sihirli bir harita vermiş. Bu harita, uzak bir dağda saklı pırlantaların haritasıymış. Keloğlan, heyecan dolu bir yolculuğa çıkmak için karar vermiş. Bir sonraki gün, yanına en iyi dostu olan, köpeğini ve birkaç gerekli eşyasını alıp yola çıkmış. Yolculuk boyunca, ormanların içerisinden geçmiş, şelaleyi ve kocaman dağ engellerini de geçmiş. Dağın zirvesine doğru çıktığında, Keloğlan kocaman bir mağara görmüş. Mağaranın içerisine doğru yürürken, çeşitli engeller ve bulmacalarla karşılaşmış. Akıllığı ve cesaretiyle bu engelleri teker teker aşmış. Sonunda, mağaranın merkezi yerinde, yıldız gibi parıldayan kocaman bir Pırlanta görmüş. Pırlantanın yanında altınlar ve değerli takılarda varmış. Fakat Keloğlan, bu hazinenin hepsini almak yerine sadece içerisinden bir altın para alıp kasabasına doğru yola koyulmuş. Kasabasına döndüğünde, bu altın paranın hepsini ihtiyacı olan insanlar için harcamaya başlamış. Keloğlan’ın bu iyi niyetli davranışları sayesinde ,tüm insanlar tarafından büyük bir takdir almış. Keloğlan, zengin olmanın çok büyük bir başarı olmadığını, asıl zenginliğin tüm insanlar tarafından iyi birisi olarak tanınmanın olduğunu anlattı.

Bu sayede, Keloğlan her zaman olduğu gibi onu tanıyan herkes tarafından kahraman olarak ilan edildi. Onun bu masalları, kasabada büyükten küçüğe herkes tarafından bilinir oldu.