Keloğlan ve Büyülü Çözüm

Keloğlan ve Büyülü Çözüm

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben de dedemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, minik bir köyde Keloğlan adında bir çocuk yaşarmış. Keloğlan, kel ve parlak kafasıyla bilinir, ama aslında onun en büyük özelliği zekası ve cesaretiymiş.

Bir gün köyün yaşlılarından biri, çok uzaklarda, kimsenin gidemediği, gizemli bir mağarada büyük bir hazine olduğunu anlatmış. Ancak bu hazine, bir ejderha tarafından korunuyormuş. Köyün gençleri arasında bu hazineyi almayı deneyen olmuş ama başarılı olamamışlar. Keloğlan, annesiyle yaşadığı için, onlara daha iyi bir hayat sunabilmek adına hazineyi almaya karar vermiş.

Ertesi gün yola koyulmuş. Uzun ve zorlu bir yolculuktan sonra mağaraya varmış. Mağaranın ağzında, ejderhanın ateşiyle yanmış topraklar ve etrafı sarıp sarmalamış dikenli teller varmış. Keloğlan, dikenli telleri aşmak için büyük bir taş kullanarak yolunu açmış.

Mağaranın içine girdiğinde, loş ışık altında parlayan hazineyi görmüş, ama hemen yanında da kocaman bir ejderha uyuyormuş. Keloğlan, ejderhayı uyandırmamak için yavaşça ve sessizce hareket etmiş. Hazineye doğru ilerlerken, birden ejderha gözlerini açmış ve kükremiş! Keloğlan korkudan değil, zekasından emin bir şekilde ejderhaya bakmış ve ona, “Büyük ejderha, senin gibi güçlü bir varlıkla dost olmak istiyorum. Hazineyi almak için değil, sadece seninle tanışmak için geldim,” demiş.

Ejderha önce şaşırmış, sonra Keloğlan’ın bu cesur ve samimi tavrı karşısında etkilenmiş. Keloğlan’a hazineyi vermek yerine, ona köyüne dönebileceği kadar altın vermiş ve bir de öğüt: “Gerçek zenginlik dostluktur, Keloğlan. Senin gibi bir dostum olduğu için kendimi zengin sayarım.”

Keloğlan, ejderhanın verdiği altınlarla köyüne dönmüş. Annesi ve köylüler, Keloğlan‘ın cesaretini ve zekasını övmüşler. Keloğlan ise, herkese ejderha ile yaptığı dostluğu ve ejderhanın öğüdünü anlatmış. O günden sonra Keloğlan, sadece köyünde değil, çevre köylerde de hikmet dolu sözleriyle bilge bir çocuk olarak tanınmış.

Ve Keloğlan, annesiyle mutlu mesut yaşamaya devam etmiş. Çünkü o bilirmiş ki, cesaret ve zeka ile dostluk en büyük hazinedir. Ve tabii ki, onlar hep birlikte uzun ve mutlu yaşamışlar.

Keloğlan, köyüne döndükten sonra, köylüler onun hikayelerini dinlemeye bayılmışlar. Ancak bir gün, köyün yakınındaki bir diğer köyden endişe verici haberler gelmiş. Bu köyde yaşayan insanlar, bir büyücü tarafından zor durumda bırakılmış. Büyücü, köyün suyunu kurutmuş ve karşılığında köylülerden değerli eşyalarını istemiş.

Keloğlan, bu haksızlığa karşı durmaya karar vermiş ve yardım etmek için yola çıkmış. Büyücünün yaşadığı yere vardığında, onun korkunç bir görüntüsü olduğunu görmüş. Ancak Keloğlan, ejderhadan öğrendiği gibi, korkusuna yenik düşmemiş.

Büyücüyle konuşmaya başlamış. Büyücü, başta Keloğlan’ı ciddiye almamış, ama Keloğlan’ın akıllı ve kurnaz tavırları karşısında, onunla konuşmaya ikna olmuş. Keloğlan, büyücüye köyler arasında barış ve dostluk olması gerektiğini, bu şekilde herkesin daha mutlu olacağını anlatmış. Büyücü, Keloğlan’ın sözlerinden etkilenmiş ve yaptığı hatayı anlamış. Sonunda, büyücü köyün suyunu geri vermiş ve köylülerle dostane bir ilişki kurmaya başlamış.

Keloğlan’ın bu yeni başarısı, onun sadece kendi köyünde değil, çevre köylerde de sevilen ve sayılan biri haline gelmesini sağlamış. Keloğlan, artık herkesin gözünde gerçek bir kahramanmış.

Masalımız burada bitmiş, Keloğlan’ın maceraları kalplerde kıpırtılar yaratmaya devam etmiş.

Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti. Sizde Keloğlan Masalları kategorisinde masallar yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde her ay tema vakfına fidan bağışında bulunuyoruz. Sizin adınıza yaptığımız bu bağışlar sayesinde çocuklarımıza daha güzel bir dünya bırakacağız.