Macera Hikayeleri
-
Rüzgârla Konuşan Çocuk
Arda, köydeki diğer çocuklardan farklıydı. Rüzgâr estiğinde herkes penceresini kapatırdı ama Arda dışarı çıkardı. “Rüzgâr konuşuyor,” derdi. “Bazen fısıltı gibi, bazen şarkı gibi.”Annesi gülümserdi. “Oğlum, rüzgâr sadece eser.”Ama Arda inanıyordu — çünkü bir gün rüzgâr ona gerçekten cevap vermişti. Bir sabah, dağın arkasından gelen sert bir rüzgâr, Arda’nın saçlarını savurdu.“Arda!” dedi bir ses. “Büyük fırtına yaklaşıyor. Köyü uyar.”Arda panikledi, köy…
Devamını Oku » -
Gökyüzü Saati
Bir kasaba vardı, adı Zemberek Vadisi.Burada her şey kusursuz bir düzende ilerlerdi: sabahları aynı saatte güneş doğar, akşamları yıldızlar tek tek sırayla parlar, rüzgâr bile zamanı şaşırmazdı.Çünkü gökyüzünde her şeyi yöneten kocaman bir saat vardı — Gökyüzü Saati. Bu saatin tik takları sadece zamanı değil, mevsimleri de düzenlerdi.Ama bir sabah, kuşlar ötmedi.Güneş doğdu ama gökyüzü karanlıktı.Çünkü Gökyüzü Saati durmuştu. Küçük…
Devamını Oku » -
Renkli Düşler Şehri
Bir zamanlar, gökdelenleri gökyüzüne değen ama renkleri unutulmuş bir şehir vardı.Evler griydi, arabalar griydi, hatta insanların kıyafetleri bile…Sanki gökyüzü bu şehri boyamayı unutmuştu. Bu şehrin en sessiz sokağında yaşayan küçük bir kız vardı: Lina.Lina resim yapmayı severdi ama şehirde renk bulmak zordu.Bir sabah penceresinden dışarı baktı, gri bulutların arasında minik bir gökkuşağı fark etti.Gözleri parladı.“Belki de renkler saklanmıştır,” dedi. Elindeki…
Devamını Oku » -
Ormanın Kalbindeki Söz
Sabah güneşi, ormanın içindeki ağaçların arasından altın gibi süzülüyordu.Kuşlar cıvıldıyor, tavşanlar zıplayarak selamlaşıyor, su kenarında su aygırları bile gülümsüyordu.Orman o kadar huzurluydu ki herkes “Burası dünyanın kalbi,” derdi.Ve bu kalbin bir sırrı vardı:Her sabah, tüm hayvanlar “Ormanın Kalbindeki Söz” adlı yemini ederdi. Yemin şöyleydi: “Ormanın sesini dinle, dostuna zarar verme, doğayı koru ve verdiğin sözü asla unutma.” Küçük sincap Lino,…
Devamını Oku » -
Rüzgârın Postacısı
Sabahın erken saatlerinde dağların arasından bir fısıltı geçti.O, sıradan bir rüzgâr değildi.Onun adı Liso’ydu — “Rüzgârın Postacısı”.Her sabah, dağların ardında sıkışıp kalmış mektupları toplar, onları sahiplerine ulaştırırdı. Bir gün Liso, eski bir ağacın kovuğunda tozlanmış bir tomar mektup buldu.Kâğıtlar sararmış, mürekkep silinmişti.Ama her birinde hâlâ bir his vardı: özlem. Liso mektupları eline aldı, kanat gibi savurdu.“Bunları sahiplerine götürmeliyim,” dedi.Ama sorun…
Devamını Oku » -
Düş Kütüphanesi
Kasabanın en sessiz köşesinde, kimsenin artık uğramadığı bir bina duruyordu: Eski Kütüphane.Bir zamanlar çocukların kahkahalarıyla dolu olan bu yer, şimdi yalnızca rüzgârın çevirdiği sayfalarla konuşuyordu.Bir sabah Defne, okuldan dönerken yağmur bastırdı. En yakın sığınacak yer o kütüphaneydi. Kapı gıcırdayarak açıldı. İçerisi toz kokuyordu ama aynı zamanda huzur vericiydi.Defne etrafa baktı; raflar boylu boyunca uzanıyor, kitaplar sanki onu izliyordu.Bir anda bir…
Devamını Oku » -
Gökyüzündeki Yastık
Gece sessizdi. Pencereden içeri dolan ay ışığı, duvardaki oyuncak ayının yüzünü aydınlatıyordu. Küçük Rüya, yatağında dönüp duruyordu. Yastığı kabarıktı, battaniyesi sıcaktı ama gözleri kapanmıyordu.“Uyku beni neden bulmuyor?” diye fısıldadı. Tam o sırada bir ses duydu. “Belki yanlış yastığı kullanıyorsundur.”Rüya şaşkınlıkla etrafa baktı. Ses pencereden gelmişti. Dışarı baktığında yumuşacık bir bulut, pencerenin önünde süzülüyordu.“Ben Bulut-9’um,” dedi gülerek. “Uykusunu kaybeden çocukları gökyüzüne…
Devamını Oku » -
Ormanda Kayıp Nota
Bir zamanlar ormanın her sabahı bir konser gibiydi. Kuşlar öyle güzel şarkı söylerdi ki, ağaçların yaprakları bile ritim tutardı. Dereler mırıldanır, rüzgâr keman gibi uğuldardı.Ama bir sabah, sessizlik hüküm sürdü. Ne cıvıltı, ne mırıltı…Ormanın içinden yalnızca yaprakların hüzünlü hışırtısı geliyordu. Minik sincap Liko, uykudan uyandığında bu sessizliği fark etti. “Neden herkes sustu?” diye sordu kendine. En sevdiği şarkıcı kuş Mavi…
Devamını Oku » -
Deniz Kızının Mektubu
Sabahın erken saatlerinde dalgalar sahili usulca okşuyordu. Gökyüzü turuncudan maviye dönerken, küçük Ege elinde kovasıyla kumlarda deniz kabuğu topluyordu. Deniz onun en iyi dostuydu.“Bugün bana hangi hikâyeyi anlatacaksın acaba?” diye fısıldadı denize. Tam o sırada, kıyıya vuran bir cam şişe dikkatini çekti. İçinde bir kâğıt parçası vardı. Ege kapağı açtı, dikkatle kâğıdı çıkardı. Mavi mürekkeple yazılmıştı: “Sevgili insan çocuğu, Benim…
Devamını Oku » -
Uçan Balonun Gizemi
Gökyüzü masmavi, sabah güneşi parıl parıl parlıyordu. Küçük bir kasabanın çocukları okul yolunda yürürken, birden gökyüzünde kırmızı bir balon belirdi. İpinde bir not vardı, rüzgârla süzülerek yavaşça kasabanın merkezine indi. Çocuklar koşarak etrafını sardı.Üzerinde yalnızca bir cümle yazıyordu: “Kim kalbini gökyüzüne bırakırsa, asla düşmez.” Herkes merak içindeydi. Bu balonu kim göndermişti? Ne anlama geliyordu bu cümle?Öğretmenleri, Bay Cemal, gülümseyerek çocuklara…
Devamını Oku »
