Mimar Mete’nin Masalı

Mimar Mete’nin Masalı

Bir zamanlar, büyük bir kasabada, sürekli bir şeyler yapmaya çalışan, akıllı yeni projelerde olan bir çocuk varmış. Bu çocuğun ismi Mete’ydi ve en büyük eğlencesi oyuncaklarını tamir edebilmek, hatta oyuncalarını bazen daha iyi bir şekilde tasarlayıp kendisi için daha üst seviyede bir oyuncağa dönüştürüyordu. Kasabada ki herkes Mete’nin bu yeteneğine hayran kalmış durumdaydı.

Mete, her akşam eski oyuncaklarını alıp, onları sökerek yeni ve daha ilginç şeyler yapabilmek için parçalarını toplardı. Onun küçük atölyesinde, renkli plaketler, çok farklı elektrik telleri ve çeşitli bir çok aletlerle doluydu. Her yeni fikrinde, Mete biraz daha fazla şeyler öğrenip, daha fazla becerikli hale gelirdi.

Öğlen saatlerinde, kasabadaki en yaşlı insan ona özel bir kutu getirdi. Kutunun, içinde çeşitli makina parçaları, motorlar ve özel aletleri olan bir hazineydi. Adam, “Senin yeteneğine sahip olan bir çocuk bunları en iyi şekilde kullanacaktır” dedi . Mete bu parçaları gördüğünde çok sevindi ve yaşlı amcaya sarılarak teşekkürler etti.

Yıllar geçti ve Mete büyüdü. Oyuncaklarıyla oynamaktansa çocuklar için yeni oyuncaklar tasarlamaya başlamıştı. Kasaba da yaşayan herkes tarafından takdir ediliyordu. Sıfırdan oyuncak tasarlayarak bugüne kadar hiç kimsenin görmediği oyuncakları tasarlıyordu. Mete, yaptığı oyuncaklarla her geçen gün kendisini bir adım daha geliştirerek, sorunlara çözüm bulmaya ve dünyada kendisinin adını tanıtmayı hedefliyordu.

Üniversiteye gidebilmek için kasabadan ayrıldığında, Mete mühendis olmaya karar verdi. Zorlu dersler ve karmakarışık projeler onu kesinlikle korkutmamıştı; çünkü o, küçüklüğünden beri oyuncaklarını tamir ederken öğrendiği sabır ve yaratıcılıkla her zorluğun üstesinden gelebiliyordu.

Mete, mühendis olduktan hemen sonra, sadece oyuncakları değil, insanların yaşamını daha da kolaylaştırabilmek için , çok büyük ve daha önce kimse tarafından denenmemiş projeler üzerinde çalışmaya başladı. Kasabaya her gittiğinde, çocukları toplayarak, onlara küçük bilim ve mühendislik dersleri veriyordu. Mete, çocukların yüzlerindeki merakı gördükçe, kendi çocukluğunu hatırlıyor ve eğleniyordu.

Mete’in bu hikayesi, zekanın ve öğrenmenin kudreti hakkında bir masaldı. Mete, küçük bir çocukken kurduğu hayali gerçekleştirebildiği için kendisiyle gurur duyuyor ve başarılı bir mühendise dönüştüğü içinde tüm kasabada yaşayanlar onu kahraman olarak görüyordu. Her zaman için, yeni nesillere ilham vermeye, onlara hayallerinin peşinden gitmelerine ve dünyayı daha iyi bir yer yapabilmek için öğretmeye devam etti. Mete içinde hep şunları hissediyordu ; büyük işler başarmak için küçük fikirlerden başlamalısınız.

Evet çocuklar bu masalımız da burada bitti. Sizde yazdıklarınızı tarafımıza göndererek binlerce çocuğun masal okumasına katkıda bulunabilirsiniz.