Küçük Tavşan Miko ve Büyük Havuç
Bu masalda, Küçük Tavşan Miko, paylaşmanın ne kadar değerli olduğunu öğreniyor. Arkadaşları Tuti, Fiko ve Mina’nın yardımıyla, bir havucu paylaşmanın sadece yiyecek paylaşmak değil, mutluluğu da paylaşmak olduğunu keşfediyor. Arkadaşlık ve paylaşma, hayatı daha keyifli ve anlamlı kılan değerlerdir.
Bir varmış, bir yokmuş, geniş bir ormanın içinde Miko adında bir tavşan yaşarmış. Miko çok enerjik, neşeli bir tavşanmış, ancak biraz bencilmiş. Günlerini ormanda koşturup yiyecek toplayarak geçirirmiş. Ama topladığı yiyecekleri kimseyle paylaşmazmış, hatta bazen arkadaşlarının yardıma ihtiyacı olduğunu bile fark etmezmiş.
Bir gün Miko, ormanda dolaşırken devasa bir havuç bulmuş. Bu havuç, bugüne kadar gördüğü en büyük havuçmuş. Onu tek başına yemek için sabırsızlanmış, ancak havuç o kadar büyükmüş ki Miko onu yuvasına bile götürememiş. Tek başına bu işi başaramayınca arkadaşları sincap Tuti, kirpi Fiko ve kuş Mina’dan yardım istemeye karar vermiş.
Miko arkadaşlarının yanına giderek: “Bu havuç çok büyük, onu eve taşıyabilmem için yardıma ihtiyacım var!” demiş. Tuti, Fiko ve Mina hemen yardıma koşmuşlar. Hep birlikte havucu yuvasına taşımışlar. Miko, devasa havucu yuvasının önüne yerleştirip bakmış ve düşünmeye başlamış: “Bu havuç o kadar büyük ki, tek başıma yiyemem. Belki de arkadaşlarımla paylaşmalıyım.”
Arkadaşlarına dönüp: “Bu kadar büyük bir havucu tek başıma yiyemem. Yardımınız için çok teşekkür ederim, şimdi hep birlikte paylaşalım,” demiş.
Tuti, Fiko ve Mina bu teklife çok sevinmişler. Hep birlikte havucu kesip paylaşmışlar. O günden sonra Miko, paylaşmanın ne kadar güzel ve değerli olduğunu anlamış. Arkadaşlarıyla yemek yerken herkesin yüzündeki mutluluk, Miko’nun da kalbini ısıtmış.
O günden sonra Miko, topladığı yiyecekleri her zaman arkadaşlarıyla paylaşmış. Arkadaşlığın ve paylaşmanın, hayatı daha güzel ve neşeli kıldığını öğrenmiş.
