Uçan Renklerin Şehri

Gökyüzünün üstünde, bulutlarla çevrili bir şehir vardı. Bu şehirde renkler havada yüzer, herkesin ruhuna göre ton değiştirirdi. Ama bir gün tüm renkler kayboldu. Yalnızca küçük bir ressam olan Lido, onları bulup geri getirebilecek cesarete sahipti.

Gökyüzü’nün üstünde “Renkya” adında bir şehir vardı. Binalar maviyle pembe arasında değişir, sokaklar gökkuşağı gibi parlar, insanlar mutlu olduklarında renkleriyle ışıldardı. Fakat bir sabah her şey griye döndü. Ne bir kırmızı, ne bir yeşil kalmıştı.

Küçük Lido, boyalarını elinde tutarak camdan dışarı baktı. “Renklerim nereye gitti?” diye fısıldadı. Fırçasını eline aldı ama tuvali de, kalbi de renksizdi.
Tam o anda yaşlı bir pelikan penceresine kondu. “Renkler korkudan kaçtı,” dedi.
“Korkudan mı?”
“Evet. İnsanlar artık birbirine güzel sözler söylemedi. Renkler de sevgisizlikten silindi.”

Lido hemen karar verdi. “O zaman ben onları bulup geri getireceğim!”
Pelikan kanatlarını açtı. “O halde Göklerin Ötesi’ne uçmamız gerek.”

Yolculuk boyunca bulutların arasından geçtiler. İlk durak Mavi Vadisi’ydi. Orada bir nehir ağlıyordu.
“Ben eskiden huzurun rengiydim,” dedi nehir. “Ama kimse sakin kalmayı bilmeyince maviliğimi kaybettim.”
Lido elini suya batırdı ve yavaşça boyasını karıştırdı. “Ben senin rengini kalbime alıyorum,” dedi.

Sonra Yeşil Orman’a gittiler. Ağaçlar yapraksızdı. “İnsanlar doğayı unuttu,” dedi yaşlı çınar.
Lido bir yaprağı okşadı. “Ben seni hatırlayacağım, sen de bizi affet,” dedi.
Birden yaprak parladı. Yeşil geri dönmüştü.

Lido renkleri teker teker topladı: kırmızıyı sevgiden, sarıyı umuttan, maviyi huzurdan, yeşili doğadan…
Şehre döndüğünde fırçasını gökyüzüne savurdu. Renkler patladı!
Her binaya, her insana yeniden canlılık geldi.

Pelikan başını eğdi. “Renkler geri döndü, çünkü insanlar artık birbirini hatırladı.”
Lido gülümsedi. “Ben sadece hatırlattım, onlar boyadı.”

O günden sonra Renkya şehrinde herkes her sabah birbirine şöyle derdi:
“Bugün kalbini hangi renkle boyadın?”


Bu masaldan öğrendiğimiz ders:
Sevgi, doğa ve umut; dünyanın gerçek renkleridir. Onları kaybedersen, sadece kalbini boyayarak geri getirebilirsin.

Çocuklarımızın İlgisini Çekebilir  Zamanın Ötesindeki Ada

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir


Başa dön tuşu