PORTAKAL KIZ

Bir zamanlar Portakal Kız adında bir kız yaşarmış. Bu kıza “Portakal Kız”denmesinin sebebi portakalı çok sevmesiymiş. Hatta öyle ki doğduğunda turuncu saçlara sahipmiş,kirpikleri ve kaşları da öyleymiş.

Günlerden bir gün,Portakal Kız babaannesinin evine gitmiş. Babaannesinin evinin arkasında Portakal bahçeleri varmış ve hepsi de babaannesine aitmiş. Portakal Kız burayı çok severmiş. O gün de hava soğuk olmasına rağmen dışarı çıkmış. Mis kokan Portakal ağaçlarının arasında dolanmış. Birkaç Portakal alıp eve girmiş. Babaannesi onu öyle kucağında portakallarla görünce gülümsemiş ve demiş ki:

” Hadi gel sana portakal suyu sıkmayı öğreteyim. “

Portakal Kız sevinçle bu teklifi kabul etmiş. Babaannesi önce bir sıkacak çıkarmış. Portakalların suyunu bir güzel sıkıp kabuklarını da bir kenarına ayırmış.

“Neden kabuklarını atmıyorsun babaanne?” Babaannesi cevap vermiş:

“Çünkü onları ziyan etmek istemiyorum. Portakalların kabuklarını da çok faydalıdır. Hatta onlardan tütsü bile yapabilirsin. Ancak ben bugün daha farklı bir şey yapacağım.” Portakal Kız şaşırmış:

“Aaa gerçekten mi babaanne? Onlarla ne yapılabilir ki?” Babaannesi yanıt vermiş:

“Normalde,onlardan tütsü veya koku elde edebilirsin. Yağını çıkarıp portakal kabuğu yağı yapabilirsin. Ama ben bugün onları,kek yapıp içine koyacağım. Bir güzel kabukları rendeleyeceğiz. Ancak beyaz kısımlarına değmeden.” Portakal Kız yine çok şaşırmış. Demek portakalın kabukları da bir işe yarıyormuş! Babaannesi oturduğu yerden kalkmış ve bir rende alıp gelmiş. Portakal kabuğunun içindeki beyaz yerlere değmeden kabukları rendelenmiş. Ardından bir kek hamuru hazırlayıp içine bu kabukları eklemiş.

Sonunda enfes bir portakallı kekleri ve Portakal suları varmış. Birlikte afiyetle yemişler. Ertesi gün Portakal Kız eve dönüş yolculuğunda yeni öğrendiği şeyleri ailesine anlatmış. Artık daha çok tarif biliyormuş. Bir gün babaannesinin öğrendiklerini uygulamak istediğini de ailesine söylemiş. Yolculuğun geri kalanında da öğrendiklerini günlüğüne not etmiş…